تاثیر امنیت منطقه ای بر رفتارشناختی مجموعه‌های امنیتی مناطق

امنیت منطقه­ای که از جمله مفاهیم محوری مکتب کپنهاگ و مورد تاکید باری بوزان و الی ویور را تشکیل می­دهد، مجاورت و وابستگی متقابل امنیتی در خوشه­های منطقه­ای را بسیار حائز اهمیت می­پندارد. به­عبارتی دیگر، به دلیل اهمیت مولفه­هایی نظیر قطبش، ساختار آنارشیک، مرزها، باز بودن و ساخت اجتماعی، الگوی رفتاری مجموعه­های امنیتی در مناطق مختلف و اتخاذ رویه همکاری­جویانه در میان خود و مقابله با غیر بیش از پیش برجسته گردیده است. بر این اساس، پژوهش حاضر به دنبال پاسخگویی به این سؤال است که امنیت منطقه­ای چه تاثیری بر الگو­های رفتاری مناطق و مجموعه­های امنیتی متشکل از آن دارد؟ فرضیه تحقیق این است که امنیت منطقه­ای به دلیل تاکید بر الگوی دوستی- دشمنی، بیناذهنی بودن امنیت، رژیم­های امنیت، آرایش واحدها و توزیع قدرت میان آنها منجر به تنظیم رفتار بازیگران در چارچوب مجموعه­های امنیتی منطقه­ای می­گردد. این مقاله با استفاده از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه­ای و منابع اینترنتی به بررسی تاثیر امنیت منطقه­ای بر رفتارشناختی مجموعه­های امنیتی مناطق پرداخته است. این مقاله به این نتیجه دست یافته است که اهمیت حفظ امنیت در سطح مناطق از سوی بازیگران و تصور آنان مبنی بر دفاع از خود بر مبنای الگوی دوستی و دشمنی و همکاری در چارچوب رژیم­های امنیت منجر به  شکل­گیری ذهنیت و عملکرد آنان در قالب مجموعه امنیت منطقه­ای گردیده است.